σερανδίτης

ο, Ν

(ορυκτ.) βασικό πυριτικό ορυκτό τού μαγγανίου, που περιέχει επίσης οξείδιο τού ασβεστίου, ποτάσα και σόδα.

[ΕΤΥΜΟΛ. < αγγλ. serandite, από το όν. τού Δυτικοαφρικανού συλλέκτη μετάλλων J. Μ. Serand].